Interview met Thea Verstappen door journalist Ray Simons

Interview met Thea Verstappen door journalist Ray Simons.
Datum 22 juni 2023, jaargang 3 week 26 – 2023
MijnGAZET, uitgave voor de Gemeente Sittard – Geleen, oplage 38.000

Stichting Sociaal Centrum Kerkpad. Periode juli 2023.

Een journalist van MijnGAZET, een uitgave per veertien dagen voor de gemeente Sittard Geleen, heeft Thea Verstappen geïnterviewd over haar vrijwilligerswerk voor India. Het interview is uitgewerkt in een goed leesbaar document/verslag. 

Wij hopen op deze wijze u enthousiast te maken en misschien toe te willen treden als vrijwilliger. 

Lees het interview hieronder.

‘WAT ZOU MAM (MOODER) DIT PRACHTIG HEBBEN GEVONDEN’

Sinds ze veertig jaar geleden zuster Baptista uit Maasniel hielp in India lepra-patiënten te verzorgen, laat het lot van de allerarmsten Thea Verstappen uit Sittard niet meer los. Toen haar kinderen het huis uit waren en haar werk bij de Zuyd Hogeschool erop zat, kon ze zich via de Stichting Sociaal Centrum Kerkpad volledig wijden aan het opzetten van projecten, die kansarmen en hulpbehoevenden in India helpen aan de diepe armoede te ontsnappen.“Armoede bestrijd je niet met discussiëren maar met de handen uit de mouwen steken.”

Op een familiefeest vorig jaar liet Thea Verstappen foto’s zien van het hostel voor 150 meisjes met ernaast een trainingsschool voor boeren in de Indiase staat Odisha, die gebouwd waren met donaties van de Stichting Sociaal Centrum Kerkpad. “Wat zou mooder dit prachtig hebben gevonden als ze dit allemaal had kunnen zien”, zei de 70-jarige Sittardse toen ze de foto’s uit India rond liet gaan. Want door haar moeder was ze in contact gekomen met zuster Baptista (1918-2009), wier orde deze goede doelen Stichting had gesticht. Zuster Baptista kwam net als moeder uit Midden-Limburg.

Toen zuster Baptista in India zat, stichtte ze daar een Congregatie voor Indiase zusters, die nu nog zo’n 250 nonnen telt, verspreid over 35 missiehuizen en -scholen. En Zuster Baptista’s orde zette zich in voor de allerarmsten in India door lepra-patiënten/mensen in India te verzorgen. Via de Stichting Sociaal Centrum Kerkpad wordt geld ingezameld, moeder was een van de donateurs.

Lepra

Tijdens haar studie Verpleegkunde trekt Thea Verstappen in 1984 naar India om daar zuster Baptista te helpen met de verzorging van lepra-patiënten. “Prachtig werk deed zuster Baptista, lepra is nu een behandelbare ziekte, ze verpleegde patiënten en de kinderen van hen liet ze naar school gaan. Ik heb haar geholpen bij haar werk”. Terug in Nederland eisen de zorg voor haar twee kinderen en het werk in de ziekenzorg, wijkverpleging, psychiatrie en het docentschap aan de Zuyd Hogeschool haar volledig op. “Toen mijn kinderen steeds meer zelfstandig werden, heb ik gevraagd of er werk was bij de Stichting Sociaal Centrum Kerkpad’. Die vraag is niet aan dove-mansoren gericht. Haar werk en bemoeienis met de Stichting nemen steeds meer bezit van haar zodat ze nu voorzitter, secretaris, fondsenwerver en woordvoerder is. “Niet omdat ik alles naar me toe trek. Nee, noodgedwongen, het is erg lastig om nieuwe en vooral jonge krachten als medewerkers/vrijwilligers te krijgen. We zouden dolgraag jonge mensen verwelkomen met capaciteiten op het gebied van communicatie, zonne-energie, fundraising en internationale contacten. Hun expertise en ervaring kunnen we dan inzetten voor onze projecten om de allerarmsten in India te helpen een zelfstandig bestaan op te bouwen, een beroep te leren en zo te ontkomen aan de diepe armoede. In 2017 bezoekt ze voor de tweede keer India en ziet hoe de Stichting Kerkpad daar werkt. “Het gedoneerde geld werd vooral besteed aan het kopen van eten voor de allerarmsten. Mooi, maar daardoor blijven de mensen wel afhankelijk van de giften van de zusters.” Dat kan anders en zo vond zij op haar weg Robert van den Heuvel, een Nederlandse adviseur en expert op gebied van ontwikkelingswerk. In 2019 komt het hoofd van de Congregatie vanuit India naar Nederland en vraagt aan haar en van den Heuvel om naar Odisha, een van de allerarmste streken in India, te komen. “Heel veel ellende daar, pure armoede, geen functionerende toiletten en niet eens slaapplaatsen voor meisjes.” Ze adviseren de zusters/Congregatie om de arme bevolking te helpen onafhankelijk te worden van donaties door hen een beroep te leren waarmee ze geld kunnen verdienen. “Samen met de Congregatie besluiten we het 5-jarige project ‘van Doneren naar Investeren” op te starten. Het project richt zich op hygiëne, voeding, educatie, landbouw en gezondheidszorg.” Door toedoen van contactpersoon zuster Susana, die optreedt als manager voor het project vanuit India, worden concrete acties gekozen. Waarvoor in Nederland vervolgens geld wordt ingezameld. “Armoede bestrijd je niet met praten en discussiëren maar met handen uit de mouwen steken en doen.” Voortvarend worden de zaken aangepakt. In Odisha, in het noorden van India en wel in de omgeving van Ponkodihi krijgen 10 dorpen met 600 gezinnen solar-lampen. “Daarmee kan elk gezin worden voorzien van elektriciteit en kan energie worden opgewekt voor irrigatie- installaties zodat de boeren zelf producten zoals rijst, fruit en papaja enz. kunnen telen. Om dit vervolgens voor zichzelf en voor de verkoop op de markt in te zetten zodat ze geld verdienen en dus minder afhankelijk worden van donaties o.a. uit Nederland. Naast de Stichting Sociaal Centrum Kerkpad en de Congregatie van de zusters draagt ook de op tv- bekende landelijke Stichting Wilde Ganzen bij aan de projecten in India. “Dit jaar hebben we zelfs 20.000 Euro mogen ontvangen van de organisatie Wilde Ganzen. Hiermee gaan we in Odisha in Ponkodihi en omgeving 10 zonnepanelen met irrigatie bouwen en mogelijk nog putten delven. Tevens komen er nog 10 panelen met irrigatie in de staat Chattisgarh en wel in Madhwa en omgeving. Ook een erg armoedige omgeving. Ontroerd is ze, omdat in 2022 ondanks Corona toch het hostel voor meisjes in Ponkodihi, met daarbij een trainingscentrum voor o.a. de arme boerenbevolking kan worden geopend. “Ik kreeg tranen in m’n ogen, we waren erbij, toen ik zag wat er allemaal voor prachtigs tot stand is gekomen dankzij al die donaties en de gezamenlijke inspanningen in Nederland en India. Heel mooi om te zien hoe kinderen aan hun ouders leren hoe ze hun handen goed met zeep moeten wassen. Nu er ook
deels riolering is, krijgen mensen geleerd hoe ze zelf toiletten kunnen bouwen. Ook leren de boeren om de overal liggende ‘koeien-uitwerpselen’ op te vegen en te gebruiken als mest op het land.”

Bevolking

Het goede werk wordt weleens bemoeilijkt door de andere omgang met dieren dan dat wij hier gewend zijn. Het grootste deel wordt als heilig bestempeld en dat betekent dat dieren veelal hun eigen gang kunnen gaan. Zo vernielen olifanten nogal eens de pas aangelegde installaties. Of eten de loslopende dieren de bladeren op van de groeiende planten.
“Het merendeel van de mensen in India heeft als religie hindoe te zijn. De zusters hebben een christelijke oorsprong en helpen/ondersteunen iedereen die hulp nodig heeft. Dat is juist het mooie van hun inzet en hun werk. Samen kun je uit de armoede komen. Het gaat erom dat we de allerarmste mensen in India helpen uit de armoede te komen en daar zijn de zusters heel hard bij nodig. Zij kennen de cultuur van de mensen. Wij, vanuit Nederland, helpen/ondersteunen de zusters zodat de mensen in India een beter leven voor zichzelf kunnen opbouwen en zo zelfstandig kunnen worden en zeker ook zelfbewuster.”


Informatie:


www.ssckerkpad.nl
Stichting Sociaal Centrum Kerkpad

Tussentijdse verslaggeving Congregatie

Stichting Sociaal Centrum Kerkpad.
Periode juli 2023
.

Het is een verslag van de Congregatie over de periode november 2022 tot mei 2023.
Enerzijds hoe ze de donorgelden besteden die ze o.a. via Nederland ontvangen en anderzijds hoe ze de meest arme mensen helpen uit de armoede te komen middels het opbouwen van een onafhankelijk bestaan.De basis hiervan ligt in het project “Van doneren naar investeren”. Hier leren de arme mensen voor zichzelf te zorgen middels het leren van een beroep. Voorbeelden hiervan zijn de boeren die leren kwalitatief betere gewassen te kweken en hun land beter te bewerken middels bemesting. Ook leren sommige mensen toiletten te bouwen en tevens ook een wasgelegenheid erbij. Betere inkomsten zorgen ervoor dat hun kinderen naar school kunnen gaan en dat deze kinderen een gezondere voeding krijgen.


Het verslag is in het Engels, de toegevoegde foto’s en al het nieuws op onze website tonen prima hoe de voortgang is en dat er hard gewerkt wordt aan de meest arme mensen uit de armoede te krijgen en niet langer meer afhankelijk te zijn. Op deze wijze kunnen de zusters vervolgens weer andere mensen helpen dit hun begeleiding wel nodig hebben.

Met vriendelijke groeten,
Thea Verstappen, secretaris Stichting Sociaal Centrum Kerkpad
Juli 2023.

Om het rapport rechtstreeks te lezen kunt u hier klikken.

Nieuwsbrief 1 Jaargang 4

Nieuwsbrief 1, jaargang 4, Stichting Sociaal Centrum Kerkpad.
Periode mei 2023
.

Het is alweer een poos geleden dat u nieuwe informatie van ons gehoord hebt. Middels deze Nieuwsbrief proberen wij u zo goed als kan op de hoogte te houden van nieuwe ontwikkelingen en dan vanaf de periode november 2022 tot en met heden.

Waar willen wij u over vertellen?
1. Zijn er vrijwilligers bij gekomen naar aanleiding van onze advertentie?
2. De voorgenomen stage van twee HAS (Hogere Agrarische School) studenten en het voortijdig stoppen van deze stage door plaatselijke autoriteiten in India.
3. Ontwikkelingen rondom het tweede project met Wilde Ganzen namelijk de plaatsing van 20 zonnepanelen en irrigatiepompen in Ponkodihi en Madhwa.
4. Meegedaan met een prijsvraag van Wilde Ganzen, door een van onze bestuursleden en resultaat hiervan.
5. Bezoek van de Stichting in naam van Robert, aan 2 missiestations in het noorden van India, nu mei/juni 2023.

Vrijwilligers
Helaas hebben we geen aanmeldingen gekregen. Het bestuur bestaat nog steeds uit de penningmeester Sam Broens en de secretaris Thea Verstappen. De taak van voorzitter is al voor lange tijd vacant. De secretaris neemt deze taak mee op zich waar nodig.
De taken, om de Stichting en de Congregatie goed te laten samenwerken, nemen eerder toe dan af. Dit betekent dat er echt meer vrijwilligers nodig zijn, zowel voor de taken in het bestuur al voor de taken om mee samen te werken binnen de projecten. Het bestuur is voornemens te adverteren in het Katholiek Nieuwsblad. Misschien dat het via die weg gaat lukken. Jongeren inspireren voor dit werk ‘lijkt’ vooralsnog moeilijk. We proberen dit wel via Linkedin en daar een pagina te vullen met mededelingen over ons werk en de positieve resultaten die we op dit moment hebben in de samenwerking met Wilde Ganzen en de projecten die we samen uitvoeren.

HAS studenten en het stoppen van hun stage
Ja heel erg jammer dat de autoriteiten zoals o.a. de politie in Ponkodihi, heel snel een einde hebben gemaakt aan de voorgenomen 5 maanden stage van 2 derde jaars studenten in het kader van de landbouw. Na enig uitzoekwerk blijkt dat de regio niet voldoende betrouwbaar zou zijn voor jonge studenten en in deze 2 meisjes. In de regio is er geen betrouwbaar communicatiekanaal en mocht er zich een incident voordoen dan zouden de studenten geen alarm kunnen slaan.
Wij, zowel vanuit de Congregatie als vanuit de Stichting, hebben te luisteren naar de autoriteiten en dat betekent geen discussie maar gehoorzamen. Vervolgens betekende dit dat de studenten binnen 3 weken weer terug waren in Nederland. Zij hebben slechts één bezoek aan een boerenfamilie kunnen brengen en gaven zelf aan dat ze zeker een zinvolle stageperiode zouden kunnen hebben gehad maar helaas. Het enige positieve is dat de studenten door de snelle actie, ook vanuit de Stichting, nu geen studievertraging oplopen. Dit laatste zou nog vervelender voor hen zijn geweest. Daarnaast realiseren we ons eens te meer dat we nog nadrukkelijker de samenwerking met de lokale autoriteiten moeten zoeken en opzetten.

Plaatsing 5 panelen in Ponkodihi en Madhwa, het project samen met Wilde Ganzen
Nu de studenten niet hebben kunnen werken aan hun stage-opdrachten en de eerste opdracht zou zijn het meehelpen met plaatsen van de panelen en de juiste gewassen voorbereiden met de boeren, gaat onze adviseur Robert van den Heuvel voor een periode van 10 dagen in mei/juni naar India. Wij, de Congregatie en de Stichting zouden het jammer vinden als de beloofde panelen en benodigde irrigatiepompen nog langer op zich laten wachten. In goed overleg met elkaar worden er nu 5 panelen geplaatst en gaat Robert met de aanwezige Zusters en boeren de keuze voor de juiste gewassen bespreken en waar nodig mee uitvoeren. In een latere fase en wel in juli komen vervolgens de andere 15 panelen. We hopen dat de Zusters en de boeren dan al zoveel ervaring hebben dat zij zelfstandig kunnen werken. Dat gaan we dan horen. Wij wensen allen daarbij nu al veel succes.

Prijsvraag Wilde Ganzen
Wij hebben meegedaan met een nieuw voorstel voor een project en wel het bouwen van een kleine school met overnachting. Een kleine slaapplek alleen voor de kinderen die te lang zouden moeten lopen van en naar hun huis/hut. We hebben de prijsvraag niet gewonnen maar wel de uitnodiging gekregen het project in te dienen zoals we ook project 1 en project 2 hebben ingediend. Nou daar zijn we al volop mee aan de gang gegaan. In de volgende Nieuwsbrief hoort u er meer over. U kunt alvast meer over dit project lezen op onze website. Zo ook over het dorpje Derapathar in het noorden van India in de staat Assam.

Bezoek Robert aan 2 missiestations
Zoals eerder al vermeld in deze Nieuwsbrief gaat Robert een bezoek brengen aan Ponkodihi én aan Madhwa. Wij zullen u op de hoogte houden via het Nieuws op onze website.

Als u de website bezoekt www.ssckerkpad.nl ziet u dat we tegenwoordig ook werken met een doneerknop.

Dit was het dan voor nu. Mocht u vragen hebben of ideeën die wij heel goed kunnen gebruiken, schroomt u niet het contactformulier op de website in te vullen en in te sturen. Wij gaan er mee aan de slag en zullen u altijd op de hoogte houden. Heel fijn als u met ons meedenkt.

Met vriendelijke groeten,
Thea Verstappen, secretaris Stichting Sociaal Centrum Kerkpad
Mei 2023.

Jaarverslag 2022

India Flag

Langzaamaan is Corona naar de oppervlakte verdwenen en zo ook in India. De regels worden deels nog in acht genomen en deels ook niet. Om in de allerarmste gebieden in India te kunnen overleven, is deze aandacht voor de regels er beduidend minder. Toch blijven de zusters hier aandacht voor vragen want hygiënisch leven blijft een voorwaarde om zo’n pandemie te boven te komen. Ook in India. 

1.Het project Solarlampen en onderwijs

Ondanks dat de kinderen niet naar school kunnen gaan vanwege de coronapandemie zijn er 300 lampen uitgedeeld. Aan kinderen vooral en naast Ponkodihi ook nog aan kinderen in een tiental dorpen er omheen. Op deze manier is het mogelijk geweest in de avonduren nog te leren en eventueel te lezen. Overdag de ouders helpen en misschien nog wat spelen en in de avonduren dan nog aandacht geven aan het leren.

In deze periode blijkt dat de regering langzaamaan het belang gaat inzien van elektriciteit aanleggen en zo hebben de mensen af en toe elektriciteit bij hun hut. Het gevolg is dat er ouders zijn die besluiten geen lamp aan te schaffen en te wachten op de elektriciteit die er af en toe is. Zie verder ook de verhalen in de Nieuwsbrieven op de website. www.ssckerkpad.nl

Ons project, vanuit Wilde Ganzen mee goedgekeurd, omvat een groter aantal lampen en we besluiten opnieuw met Wilde Ganzen in gesprek te gaan. Zo komt hieruit dat de helft van de kosten gebruikt kan worden voor 4 zonnepanelen en 4 irrigatiepompen. De mensen/boeren in de dorpen hebben dit als voorstel gedaan. Deze keuze wordt goedgekeurd en ook uitgevoerd.

2. Hostel gereed en geopend

Tijdens de coronapandemie is er flink doorgewerkt om het hostel gereed te krijgen. Zodoende besluiten wij tot een vervolgbezoek naar India. Deze keer wordt de trip zorgvuldig voorbereid en het verslag hiervan kunt u lezen op de website. Er is een extra nieuwsbrief geschreven.

Het hostel is grotendeels gereed en wordt door de bisschop van Rourkela gezegend. De opening gebeurt door Sr. Ansumala vanuit de Congregatie en door mevr. Thea Verstappen namens de Stichting. Prachtig om te zien hoe geweldig de meisjes deze plek voor henzelf ervaren. In de mooiste kleding lopen ze gearmd rond. Vermoedelijk zullen deze jaren dan ook de mooiste jaren zijn/worden in hun leven. In het hostel ligt een prachtige tegelvloer en met een beetje muziek kunnen ze hier fantastisch dansen.

Naast dat het hostel een overnachtingsplek is voor meisjes die te lang naar huis 

moeten lopen en in de morgen weer naar school, blijkt dat er voldoende plaats is om een vocational/praktijkschool in en op te richten. Ook hier leest u over in de extra Nieuwsbrief.

3. Project ‘Van doneren naar investeren’

Omdat het bijstellen van het 1e project met Wilde Ganzen goed geslaagd is, denken we na over een vervolg. De 4 solarpanels en irrigatiepompen worden door ons bezocht en we zien dat deze hun werk doen. Er is voldoende water om gewassen te laten groeien en naast er zelf van te eten ook nog een deel op de markt te kunnen verkopen. Tijdens onze trip naar India bezoeken we ook dorpjes waar nog geen irrigatie is en deze boeren kijken er naar uit  om hulp te krijgen. Zij zelf willen graag volop meewerken en zo wordt besloten een informatie/cursus te volgen in het hostel en wel bij de praktijkschool. 

Wij, vanuit de Stichting, besluiten een vervolgtraject aan te vragen bij Wilde Ganzen. Zo gezegd zo gedaan, voor 20 zonnepanelen en irrigatiepompen start nu per 1 januari 2023 het 2e project in samenwerking met Wilde Ganzen. U leest erover in de Nieuwsbrieven op onze website. 

We zijn december 2019 gestart met het grote project ‘Van doneren naar investeren”, inmiddels over de helft en in december 2024 zullen we terugkijken wat bereikt is. Belangrijkste reden van dit project opstarten is voor de Stichting niet enkel te doneren maar vooral het geld dat gedoneerd wordt meteen in te zetten voor investering. Zodanig dat de behoeftige mens uit de armoede kan komen en zelfstandig kan worden. We zijn op weg. 

Naast bovenstaand project (landbouw) wordt aandacht besteed aan projecten zoals: hygiëne, voeding, onderwijs en gezondheidszorg.

4. Tot slot

Het bestuur heeft dit jaar 2x vergaderd namelijk 6  april 2022 en 5 oktober 2022.

Het bestuur is niet voltallig, de taak van voorzitter is nog steeds niet ingevuld. Ondanks dat het bestuur er ruim tijd aan besteedt vrijwilligers te interesseren, is dat tot op heden niet gelukt. 

Tot zover, het verslag bevat in grote lijnen enkele uitwerkingen van projecten. In detail kunt u er over lezen op onze website www.ssckerkpad.nl

Onze oudere donateurs die geen internet hebben, krijgen alle Nieuwsbrieven via de post toegestuurd zodat zij geen informatie hoeven te missen.

Met vriendelijke groeten,

het bestuur van de Stichting Sociaal Centrum Kerkpad. 

Nieuwsbrief 2 Jaargang 3

Periode november/december 2022

Deze nieuwsbrief gaat in zijn geheel over het belang van werven van vrijwilligers. 

  1. Hoe is de situatie momenteel bij onze Stichting?
  2. Waar worden onze vrijwilligers ingezet?
  3. Hoe willen wij een juist aantal bereiken?
  4. Hoe kunt u ons hierbij helpen?
  1. Hoe is de situatie momenteel bij onze Stichting?

Het bestuur van de Stichting is sinds eind 2019 niet meer voltallig. Naast de penningmeester en de secretaris ontbreekt er een voorzitter. Deze taak wordt ad interim ingevuld door de secretaris. Met als gevolg dat de secretaris dubbele taken heeft. 

Tevens zijn we eind 2019 gestart met het 5 – jarig project ‘Van doneren naar investeren’. U kunt hierover lezen op onze website, met name bij het onderdeel de nieuwsberichten. Het bestuur, vooral de secretaris, is intensief betrokken bij het project. Tevens is een projectmedewerker aangetrokken op projectbasis, namelijk voor 15 werkdagen per jaar. Het bestuur werkt uiteraard op vrijwillige basis.  

Al langere tijd is het bestuur op zoek naar uitbreiding en wel van het bestuur en tevens vrijwilligers die projecten gaan begeleiden. Iedere nieuwsbrief worden hier opmerkingen over gemaakt en tevens staat er een vast bericht op de website en toch melden zich geen geïnteresseerden. 

Zie ook de vacature die nu als een van de eerste berichten vermeld staat bij het nieuws op de website. Het secretariaat is gevestigd in Sittard en vergaderen zou prettig zijn te kunnen doen vanuit deze omgeving. Toch zijn we van mening dat online op dit moment ook veel mogelijk is. Een online meeting houden wij momenteel ook regelmatig met India. Dus zou het ook mogelijk moeten zijn als er zich geïnteresseerden aanmelden buiten de regio van het secretariaat. 

Wilt u er nog eens over nadenken? Bent u misschien de persoon die een taak in het bestuur kan oppakken of misschien een project zou kunnen begeleiden? De vacature op de website gaat in op wat wij inhoudelijk van u vragen. 

2. Waar worden onze vrijwilligers ingezet?

De voorzitter krijgt een belangrijke taak binnen het bestuur. Bestuurlijke ervaring zou zeker een voordeel kunnen zijn om met deze taak aan de slag te gaan. Tevens willen wij ruim aandacht besteden aan de ideeën en wensen die de geïnteresseerde zelf heeft. Mogelijkheden bekijken of hier ruim aandacht aan gegeven kan worden. 

De vrijwilligers voor projecten gaan inderdaad projecten begeleiden zoals helpen bij de uitvoering van projecten met Wilde Ganzen of mee stages begeleiden van internationale hbo studenten. Er is altijd een docent die hier de eindverantwoordelijkheid heeft. De projecten van Wilde Ganzen worden uitgevoerd op eindverantwoordelijkheid van onze projectmedewerker. 

Zie ook de vacature op de website voor uw eventuele tijdsinvestering die gevraagd wordt. Begeleiden geeft ook veel voldoening!

3. Hoe willen wij een juist aantal vrijwilligers bereiken?

Het is de meest lastige vraag: hoe vrijwilligers te bereiken? Vooral ook jongeren, mede omdat het digitale tijdperk veel kennis en vaardigheden vraagt om snel te kunnen handelen. 

Wij proberen om via het landelijke netwerk Linkedin en hier een eigen pagina te onderhouden, deze groep te bereiken. Helaas hebben we hier nog niet voldoende resultaat. Heb u suggesties hoe wij wel meer bereik en dus ook resultaat kunnen krijgen dan staan wij hier echt voor open.

4. Hoe kunt u ons hierbij helpen? 

Via het contactformulier op onze website kunt u ons adviseren en indien nodig ook consulteren. 

www.ssckerkpad.nl

Wij wensen u mooie feestdagen 2022 en veel groeten van het bestuur van de Stichting Sociaal Centrum Kerkpad, 

Sam Broens, penningmeester en  Thea Verstappen, secretaris. 

‘Van doneren naar investeren’ bezoek 10 juni tot en met 25 juni 2022

Extra nieuwsbrief juni 2022, jaargang 3, Stichting Sociaal Centrum Kerkpad

Betreft: India reis, bestuurslid Thea Verstappen en projectontwikkelaar Robert van den Heuvel, samen met twee en soms drie zusters.

Project ‘Van doneren naar investeren’

1. Inleiding

Ingaande december 2019 heeft het bestuur van de Stichting besloten zich actief in te zetten in het behalen van de doelen van de Stichting. Hiertoe is het vijfjarig project ‘Van doneren naar investeren’ opgezet in gezamenlijk overleg  met de zusters. U leest hierover op de website www.ssckerkpad.nl In het kader van dit project hebben wij van 10 juni tot en met 25 juni een 2e bezoek gebracht aan reeds lopende projecten en hebben we ook nieuwe projecten kunnen voorbereiden. Sr. Susana, die sinds december 2019 bij de start van het omvangrijke project, meewerkt aan het voorbereiden en het begeleid uitvoeren van projecten, heeft ons de gehele reis mee vergezeld. Zij heeft meteen na de reis een verslag geschreven en omdat dit verslag precies gedetailleerd  toelicht wat er allemaal op het gebied van de uitvoering en de voorbereiding gebeurt, krijgt dit verslag een centrale rol in deze Inleiding. Weliswaar is het in het Engels geschreven maar bij rustig lezen is de inhoud goed te volgen. U vindt het verslag met een link bij onderdeel 3 van dit verslag. We zijn gereisd vanuit Indore via Bhopal naar Ponkodihi, gelegen in het Oosten van India in de staat Odisha. Tot Bhopal met de auto en hierna met de slaaptrein naar Ponkodihi. Weliswaar een beleving in de trein slapen maar dat zouden we nog drie nachten doen en dat hebben we in 2019 ook gedaan! Onze 1e verkennende reis bij de start van het project  ‘Van doneren naar investeren’. Toen twee nachten, nu deze reis zelfs vier nachten!

In Ponkodihi en omgeving zijn 350 Solarlampen aan kinderen uitgedeeld in het kader van onderwijs/educatie.  Ons 1e project, samen met Wilde Ganzen. In 2019 was er nog geen elektriciteit en gedurende het jaar 2021 is er nu sporadisch elektriciteit gekomen. Sommige mensen/ouders willen graag via een saving account (soort spaar-verzekering) sparen voor de toekomst van hun kinderen, andere ouders wachten liever op wanneer er elektriciteit is en kiezen dan ook niet voor een Solarlamp. De zusters hebben nu al voor zo’n 70 mensen/ouders een saving account aangevraagd en dit gaan er zeker meer worden nu er ook een hostel is gebouwd voor meisjes. Tijdens onze reis is het hostel (in)gezegend door de plaatselijke bisschop Kishore Kumar Kujur, bisschop van Rourkela en omgeving. Fantastisch om dit te mogen meemaken. Voor iedereen is er een (rijst)maaltijd en iedereen is blij. Ouders, kinderen en ook kinderen die geen Christelijke achtergrond hebben zijn welkom met hun ouders. Het hostel, met de prachtige tegelvloer, is echt een uitlaatklep voor kinderen die thuis amper iets hebben.  Ze kunnen hier dansen en muziek maken en zich uitleven. Op het moment dat wij er zijn, slapen voor de eerste nacht er zo’n vijftig meisjes. Er is plaats voor honderdvijftig meisjes in de leeftijd van zes tot vijftien jaar. Daarnaast fungeert het hostel en vooral de grote ruimtes in het gebouw als een multifunctioneel centrum. De boeren uit de kleine dorpen kunnen hier trainingen volgen. Zij ontmoeten hier elkaar en een van de zusters, Sr. Sushma heeft expertise opgebouwd in landbouw gewassen en bijv. ook hoe je vermi compost kweekt. De boeren kunnen deze kennis via haar zich eigen maken. We hebben in het kader hiervan ook gesproken over het eventueel aanschaffen van een Solarpanel en pomp. Er is water maar dit ligt ver van het land van deze boeren. Met hulp is het wel mogelijk hen te ondersteunen en daar gaan we nu samen met Wilde Ganzen over nadenken. De zusters koppelen namen van boeren aan de eventuele pomp en kennen de kleine dorpen waar deze boeren wonen. Vervolgens kunnen de zusters zorgen voor plaatsing en controle (met de experts die het materiaal leveren). 

We hebben samen met de zusters verschillende kleine dorpen bezocht en met plaatselijke boeren gesproken en vernomen hoe moeilijk het is om zonder water gewassen te laten groeien. We hebben ook gesproken over de verre afstanden die de kinderen iedere dag moeten lopen om naar school te gaan. En vervolgens nog maar hopen dat de leraar op tijd is om les te geven. Projecten zoals Solarpanels en irrigatiepompen en eventueel putten delven, kunnen uitkomst bieden voor deze arme mensen. En voor de kinderen hebben we gezien hoe fantastisch het hostel kan zijn ondanks dat ze zo niet iedere dag bij hun ouders kunnen zijn. In het weekend is de bereidheid er zeker om verder te wandelen en wel bij hen te zijn. Het verslag van Sr. Susana geeft in detail aan waar we geweest zijn en hoe de uitvoering van projecten is en welke nieuwe projecten we voorbereiden. Vanuit de Stichting geven we hier in deze Inleiding vooral ook de beleving weer van wat we gezien en meegemaakt hebben. Naast uitvoering van projecten wilden we ook graag nieuwe missiestations bezoeken en dat zijn Nuagaon, Jashpur de Sanna school en Bargaon geworden. Alle drie in de staat Chattisgargh. In Nuagaon zorgen de zusters voor opvang van kleine kinderen voorafgaande aan de begintijd van de school. Uit onderzoek blijkt dat deze kinderen sowieso beter leren en zo ook tot betere schoolresultaten komen. Covid heeft hier de afgelopen jaren ook geheerst en zodoende zijn nog niet alle kinderen terug in de begeleiding. Volgens de zusters gaan dit er op den duur zeker meer worden.  Er is een project voorbereid op het gebied van nutrition (voeding). Kinderen die voldoende vitamines krijgen, te beginnen bij de moeder die in verwachting is en later doorlopend naar het kind tot twee/drie jaar (1000 days/dagen) hebben een veel grotere kans hun hersenen goed te ontwikkelen. En zodoende kunnen ze ook komen tot betere leerprestaties. We kijken of NGO’s  (Non Government Organisaties) in India zelf deze ondersteuning kunnen geven en samen met de zusters optrekken. De Stichting heeft toegezegd eventuele gelden hiervoor ter beschikking te stellen. Maar pas als het plan gereed is dat de zusters nu gaan opzetten. Tot eind augustus 2022 is hier tijd voor. Hierna start de uitvoeringsfase. In Jashpur waar de Sanna school ligt, wordt op dit moment een 3e woonlaag boven op de (oude) school gebouwd en tevens komt er een hostel bij. De school breidt enorm uit, kinderen met Christelijke achtergrond en ook kinderen die Hindi als achtergrond hebben. De zusters zijn erg geliefd in deze best wel armoedige omgeving. Wij maken op zondag ook een dienst mee en deze is echt zo betrokken en wij worden volledig opgenomen in hun dienst. Vanaf groep vijf mogen de jongens niet meer samen bij de meisjes slapen. Toch willen de zusters de jongens behouden voor op hun school.  Er wordt nu nagedacht hoe dit misschien toch mogelijk is. Het plan zal er eind augustus zijn.  Als dan de 3e woonlaag er op zit (met meer klaslokalen) en het hostel is gereed en de muren in de klassen zijn van mooie lerende tekeningen voorzien, bekijkt de Stichting of ook hier een speelplaats mogelijk gedoneerd kan worden met enkele speeltoestellen. Omdat de trein verstek laat gaan, rijden we deze zondag urenlang (in een jeep), maar door een prachtig Chattisgargh, naar Bilaspur. Wat een natuur en wat een bergachtig steengebied.. zo prachtig mooi! In de avond komen we hier aan en gaan meteen door op de nachttrein. Om na vele uren ergens weer op een treinstation in een auto te gaan en naar Bargaon gebracht te worden. Wie weet nog waar we zijn?? Hier komen we in de middag aan, in Bargaon en dan het missiehuis. Hier werken dagelijks drie zusters. Een dorpje, of enkele dorpjes, ver buiten de bewoonde wereld. Zo lijkt het voor ons tenminste. De zusters geven iedere keer een presentatie over het werk dat ze doen en samen bespreken we de mogelijkheden op het gebied van landbouw educatie/onderwijs, nutrition/voeding, sanitaire voorzieningen, en/of healthcare/gezondheidszorg. Hier wordt het de keuze nutrition en het vitamineprogramma zoals ook besproken in Nuagaon en ook in Ponkodihi misschien van start zal gaan. Als we dezelfde dag in de avond vertrekken, blijkt dat we nog een nacht met de nachttrein reizen.. om uiteindelijk in Indore aan te komen. Als we vanuit de trein de bordjes Ujjain en Nandanagar zien , lijkt het alsof we thuiskomen. Toch ook heel mooi om dat zo te ervaren. 

Wat hebben we veel gezien en wat hebben we veel besproken aan projecten, die uitgevoerd worden en die nog voorbereid worden. En wat hebben we fantastische weken met elkaar gehad, in de omgang met elkaar, het slapen in dezelfde coupe en met het samen eten. Wonderlijk zo mooi als het geweest is. Afscheid nemen zal even wennen zijn. Maar aangekomen in Nandanagar gaat ‘de trein’ nog even verder.  Het bezoek aan het St. Franciscus ziekenhuis. Aan de rand van Indore in een industriegebied ligt een ziekenhuis dat ‘geschonken’ is door een familieorganisatie uit Den Bosch Nederland vernemen we. Er zijn amper patiënten, wel veel zusters in opleiding, zelfs van twaalf verschillende Congregaties. Waarom er zo weinig patiënten zijn, heeft o.a. te maken met dat de gewone mensen de opname niet kunnen betalen. Zij kunnen een soort verzekeringspasje krijgen om wel behandeld te worden maar niet opgenomen te worden. Volgende keer willen we graag een ziekenhuis bezoeken waar juist de meest arme mensen zorg kunnen krijgen, stellen we voor aan Sr. Ansumala. Zoals wij nu met onze projecten ook de meest arme mensen bereiken. Blijft toch vreemd waarom ze ons nu naar dit ziekenhuis meenemen. De volgende dag bezoeken we Palia, de boerderij van de zusters en hier werken ook de voormalig lepramensen van Ujjain en Dewas. Als er gewassen gekweekt zijn, worden deze onder al deze mensen verdeeld. Nu is er een Solarpanel en irrigatiepomp zodat er meerdere keren per jaar gewassen gekweekt kunnen worden. Dit is nog een gewenningsproces voor de mensen. Maar.. op die wijze is het mogelijk uit de armoede te komen. Mensen zijn beperkt gericht op hun toekomst. Van de zusters wordt nog veel begeleiding in deze verwacht.  Vervolgens wordt op donderdagmiddag 23 juni 2022 een presentatie door Robert gegeven van alle projecten die wij hebben bezocht en welke projecten in voorbereiding zijn gezet. Alle projecten zijn gekoppeld aan namen van zusters en verwacht wordt dat eind augustus het plan gereed is en hoe de uitvoering gaat plaatsvinden betreffende het gekoppelde project. 

‘Van doneren naar investeren’ is een vijfjarig project. We zijn nu, juni 2022, op de helft. We verwachten dat in december 2024 de zusters zelfstandig verder kunnen in het begeleiden van de meest arme mensen en de mensen die ondersteuning nodig hebben. Dat de praktijkschool in Ponkodihi volop draait en dat de meisjes  en jongens die van de lagere school komen een beroep kunnen leren zodat zij uit de armoede kunnen komen. 

Tot zover de Inleiding. 

2. Foto’s  tijdens de reis

De foto’s geven een impressie van projecten en waar wij gedurende de reis hebben verbleven en welke projecten in voorbereiding zijn.

3. Verslag van Sr. Susana

Hier volgt het verslag van Sr. Susana. Zij is vanuit de Congregatie aangesteld om mee vorm en uitvoering te geven aan het vijfjarig project ‘Van doneren naar investeren’. Zij bekijkt samen met Sr. Ansumala, hoofd van de Congregatie, welke zusters met welke expertise waar binnen het project worden ingezet. 

Sr. Susana start haar verslag met de de jongste zus van Sr. Baptista aan te spreken en ook haar man. Samen hebben zij jarenlang onderdeel uitgemaakt van the Dutch Foundation. Waarvoor heel veel dank. Verder wordt Sam genoemd en hij is momenteel penningmeester binnen the Dutch Foundation. 

Klik hier om het verslag van Sr. Susana te lezen.

4. Afsluiting

In de vorm van de powerpoint presentatie, opgesteld en gepresenteerd door Robert, sluit ik hier af.  De inhoud van de presentatie kunt u lezen door hier te klikken. Deze inhoud is uitgebreid besproken met de zusters. Alle afspraken voor de toekomst zijn er in verwerkt en hier gaan we samen mee aan de slag. Namelijk de zusters van de Congregatie Sant Joseph Sevika Sanstha Nandanagar en de Stichting Sociaal Centrum Kerkpad in Nederland. 

Met dank en groet, Thea Verstappen, secretaris binnen de Stichting. 

6 juli 2022.

Nieuwsbrief 1 Jaargang 3

Periode Mei 2022

1.Project ‘Van doneren naar investeren’ 

Ingaande december 2019 heeft het bestuur van de Stichting besloten zich actief in te zetten in het behalen van de doelen van de Stichting. Hiertoe is het project ‘Van doneren naar investeren’ opgezet in gezamenlijk overleg met de Zusters. U leest hierover op de website.

Inmiddels zijn we halverwege het project (duur omvat 5 jaar) en is besloten dat het bestuur, samen met de projectontwikkelaar, een bezoek aan de projecten in India gaat brengen.

Over de reis en de inhoud ervan kunt u al lezen op onze website. Daarbij zullen wij er in de volgende nieuwsbrief van november 2022 uitgebreid aandacht aan besteden.

2. Solarlampen

Het project Solarlampen is een onderdeel project van het grote project ‘Van doneren naar investeren’. 

In het oosten van India, in de staat Odisha, is er in het bergachtige gebied weinig tot plaatselijk geen elektriciteit. De solarlampen blijken hier zeer welkom te zijn, zowel voor de kinderen die hierdoor meer ruimte hebben om te lezen en dus te leren. Zij kunnen immers nu niet naar school gaan vanwege de Corona pandemie. Gevaar is vervolgens dat de kinderen nu ingezet worden om op het land met de ouders mee te werken en dus helemaal niet bezig zijn met taal of rekenen. De lampen brengen enige uitkomst en zodoende worden er zo’n 300 uitgedeeld in een gebied waar 600 gezinnen wonen. Er zijn ook kinderen die samen gebruik maken van een lamp. En ouders die een kleine bijdrage kunnen geven, wordt dit ook gevraagd. Hier hebben de Zusters goed zicht op. Ook wordt aandacht besteed aan duurzaamheid. Er zijn enkele jongens die aangeboden hebben een cursus te willen volgen om de lampen te kunnen repareren als deze stuk zouden gaan. Zo dat de lampen niet meteen weggegooid worden en dus langer gebruikt worden. 

Niettemin willen niet alle ouders een kleine bijdrage geven en omdat er elektricitiet is, willen andere ouders daar op wachten en soms kan dat erg lang zijn omdat de elektriciteit vaak uitvalt. Deze keuzes maken ouders zelf.

Ook zijn er enkele boeren die gevraagd hebben of voor de andere helft van het project (de andere 300 lampen) er panels (zonnepanelen) aangeschaft kunnen worden om water uit putten te halen (met de opgewekte energie) en het land te kunnen besproeien. Deze vraag is besproken met Wilde Ganzen en er is toestemming gegeven. Zodoende zijn er nu op 4 plekken, 2 plekken in Ponkodihi (Odisha) en 1 plek in Bhopal (Madhya Pradesh) en 1 plek in Indore/Palia (Madhya Pradesh) mogelijkheden gemaakt om water uit putten of meren te pompen naar het besproeien van land waar gewassen staan. 

Op deze manier kunnen de meest arme mensen hun beroep uitoefenen (hier de boeren) en dus uit de armoede komen. Want naast dat er eten is voor hun gezin, is er nu ook de mogelijkheid om te verkopen wat teveel is aan verbouwde gewassen. Zie verder ook enkele toegevoegde foto’s bij deze nieuwsbrief.  

3. Hostel en praktijkschool

Het hostel voor het verblijf van 150 meisjes is gereed. Het biedt de mogelijkheid voor meisjes om langer te kunnen leren en zo ook een beroep te leren. De afstand tussen school en hun thuis/hut is te lang om dagelijks te lopen. Vervoer naar en van school is te duur en tevens vrijwel niet mogelijk omdat de wegen onverhard zijn en in bosgebied liggen. Voor de jongens is er wel al slaapgelegenheid. 

De praktijkschool, die in samenwerking met Smile Foundation, wordt opgericht is er zowel voor jongens als voor meisjes. Smile Foundation is een Indiase zusterorganisatie van Wilde Ganzen. Verwacht zou worden dat zij het onderwijsprogramma vorm kunnen geven en tijdelijk voor de juiste leerkrachten zorgen. De Zusters zouden van deze leerkrachten kunnen leren en zodra zij voldoende expertise hebben opgebouwd het werk van Smile Foundation overnemen. Een en ander loopt nog niet zoals verwacht. Hier wordt dan ook aan gewerkt en momenteel veel aandacht besteed. Wordt vervolgd.

4. Nieuwe projecten

Binnen het grote project ‘Van doneren naar investeren’ worden nieuwe projecten opgezet die allemaal landbouw, educatie, voeding of gezondheidszorg betreffen. Er zijn al projecten opgezet en geevalueerd om vervolgens misschien uitgebreid te worden. Tevens worden nieuwe projecten opgezet vanuit behoefte die de Zusters aangeven. 

Het project solarlampen wordt momenteel geevalueerd met Wilde Ganzen en mogelijk uitgebreid met nog meer panels opzetten voor irrigatie voor de boeren.

In de staat Assam ligt een dorp waar behoefte is aan educatie in de vorm van een school voor kinderen en in de staat Madhya Pradesh is er een plaats waar behoefte is aan een project voor een goede moeder- en kindzorg. Al deze projecten krijgen aandacht en in de volgende nieuwsbrief hoort u het vervolg hiervan.

5. Onze donateurs

U leest over alle ontwikkelingen en dat zijn er momenteel heel veel. Wij proberen samen met de Zusters, geluk te brengen in het leven van een grote groep mensen die echt heel erg arm zijn. Vooral de financiele middelen ontbreken en zodoende hebben zij ook niet geleerd de juiste keuze te maken wanneer er bijvoorbeeld wel wat geld is. Hierbij worden zij nu ondersteund en door een beroep te leren kunnen ze uit de armoede komen en leren wel de juiste keuzes te maken. 

Dit betekent dat wij als Stichting blij zijn met Uw donaties en zelfs legaten en ook worden we in testamenten genoemd. Zorgvuldig gaan wij met al deze donaties om en de nieuwsbrief sturen we dan ook via de website en per post. Laatste voor de donateurs die geen internet hebben. Zodat iedereen ons kan volgen en kan lezen hoe zinvol Uw donatie besteed wordt. 

U allen hartelijk dankend hiervoor, groeten wij en tot in november,

het bestuur van de Stichting Sociaal Centrum Kerkpad en Robert van den Heuvel.